ΘΑ ΠΕΡΝΑΩ ΚΑΛΑ... ΚΙ ΕΠΕΤΕΙΑΚΑ!

Θα περνάω καλά κι αμαρτίες θα κάνω σου τ’ ορκίζομαιαιαι… να να να να να να να να να να να να να να να ναααα! 

Όπα. Όπα! Όχι αυτό που χορεύεις και σου χτυπάνε παλαμάκια. Όχι αυτό το «Όπα»… Το άλλο, το «Μπάστα!» (όχι, όχι Σάσα…), το «Περίμενε!» τέλος πάντων…

Πού τα ‘μαθα εγώ αυτά;

Χμ… κάτσε να σκεφτώ…

Α ναι! Σε μια παρέα! Δεν ξέρω αν είναι κανονική παρέα όμως… Αμφιταλαντεύομαι…

Λες να μπορείς να με βοηθήσεις να καταλήξω;

Κοίτα… Βγήκαμε, για παράδειγμα, τις προάλλες και δεν είχε κανείς ίντερνετ στο κινητό του για να κάνουμε check in. Σκέψου! Δεν ήξεραν οι φίλοι μας πού ήμασταν! Να μας ψάχνει κανείς και να μην μπορεί να μας βρει, δηλαδή!

Το χειρότερο, βέβαια, ξέρεις ποιο ήταν;

Ότι ήμασταν έξω και δεν το σκεφτήκαμε καν αυτό για το check in! Δε σκεφτήκαμε καν ότι υπήρχε τόσος κόσμος που έπρεπε να ενημερωθεί! Αφού δε μας πήγε στο μυαλό ούτε να ζητήσουμε ένα wi-fi από το μαγαζί! Κάτι!

Επίσης, μια άλλη φορά που είχαμε μαζευτεί σ’ ένα σπίτι, ενώ είχαμε υπολογιστή (δύο υπολογιστές για την ακρίβεια) ξεχαστήκαμε με την κουβέντα και δεν ανέβασε κανείς απ’ όλους μας ένα status να πει «Περνάω τέλεια» - μαζί με τους… Δε μας πήγε καν στο μυαλό! Νομίζω ήταν η φορά που παίζαμε Όνομα-Ζώο-Φυτό-Πράγμα και είχαμε μια διαφωνία σχετικά με το αν ο θανατοφάγος είναι επάγγελμα ή όχι (εγώ τον μέτρησα το βαθμό κι ας μην είπα τίποτα).

Για να μην τρομάξεις και βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα, λέγοντας ότι δεν είμαστε κανονική παρέα και δεν είναι τρόπος επικοινωνίας αυτός ή ότι δεν είμαστε κοινωνικοί, αφού αφήνουμε τόσο κόσμο στην άγνοια, έχω να σου πω ότι είναι και φορές που γινόμαστε κανονική παρέα. Ναι! Μαζευόμαστε, για παράδειγμα, δυο τρία άτομα με τους υπολογιστές μας κι ο καθένας κάθεται στο δικό του υπολογιστή στο ίντερνετ ή παίζει κάποιο παιχνίδι στο ίντερνετ πάλι (έχουμε wi-fi). Α! Α! Μια άλλη φορά είχαμε κάτσει μισοί σ' ένα δωμάτιο και μισοί σ' άλλο και σχολιάζαμε κάτω από ένα βίντεο στο facebook! Καλό κι αυτό! Ε;

Κατέληξες εσύ κάπου;

Γιατί εγώ δεν είμαι καλά! Νομίζω ότι έχω αρχίσει να γίνομαι αντικοινωνική και σνομπ… Έχω πρόβλημα… Περνούσα καλύτερα εκείνες τις φορές που δεν ήμουν σε κανονική παρέα! Περνούσα καλύτερα εκείνες τις φορές που ο υπολογιστής ήταν μακριά ή κλειστός ή εκτελούσε χρέη ραδιοφώνου!

Πο πο! Πάρε τον Παπασωτηρίου να μου αλλάξει τα φάρμακα!! ΜΙΛΑΩ ΜΕ ΤΗ ΒΑΡΚΑ!!!

Αφιερωμένο στην Έφη (γιατί το ζήτησες και κάθε επιθυμία είναι πρόκληση)!

Αφιερωμένο και σε κάθε παρέα! 

Επίσης, θέλω να πω ένα ευχαριστώ για την παρέα σας ένα χρόνο τώρα στα "Απορημένα Παραμύθια" μου!  :) 

Ευχαριστώ!!

ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΛΕΜΟΝΙ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ

Έχεις μείνει ποτέ με τις σκέψεις σου; Χωρίς να έχεις τίποτα να κάνεις. Χωρίς να είναι κανείς εκεί γύρω. Έχεις μείνει ποτέ μόνο με τις σκέψεις σου;

Αν σου έχει συμβεί, τότε ποιες ήταν οι σκέψεις σου εκείνη την ώρα; Τι είχες πραγματικά μέσα στο μυαλό σου;

Νομίζω πως πολλές φορές, αν όχι τις περισσότερες, όταν μένει κανείς μόνος με τις σκέψεις του δεν είναι για καλό. Πλησιάζουν μόνο οι ξινές σκέψεις, για κάποιο λόγο. Είναι οι στιγμές που γυρνάει κανείς στ’ αρνητικά θέματα που δεν προλαβαίνει ποτέ να σκεφτεί, που τα αναβάλλει για τα συναισθήματα που του προκαλούν, που δε θέλει να τα παραδεχτεί, που είναι εκεί αλλά δε φαίνονται.

Όμως, είδες; Οι σκέψεις είναι ύπουλο πράγμα! Σε γυρνάνε ξανά και ξανά πίσω, πίσω σε θέματα που νομίζεις ότι έχουν λυθεί ή ότι έχουν κλείσει.

Λες να είναι μια υπερβολή όλα αυτά; Λες να γυρνάνε ξανά και ξανά πίσω οι σκέψεις, αλλά στην ουσία να μην υπάρχει καν λόγος για να γίνει αυτό; Μήπως όλα είναι μέσα στο μυαλό σου, τελικά; Γιατί, θα μπορούσε να ισχύει κι αυτό.

Ρε παιδί μου, ας πούμε, αν τα πράγματα στη δουλειά ή τις σπουδές σου δεν είναι καλά…

…έχεις επιλογές! Ή θα συνεχίσεις προσπαθώντας να τα διορθώσεις και να τα πας λίγο πιο κοντά σ’ αυτό που θα ‘θελες να είναι ή θα αλλάξεις εντελώς πορεία, ξεκινώντας από την αρχή.

Ή αν τα πράγματα στις σχέσεις σου δεν είναι όπως περίμενες ή όπως θα ήθελες να είναι…

…έχεις επιλογές! Ή θα κάνεις ξεκαθαρίσματα που μπορεί και να μην αρέσουν σε κάποιους, για να δεις πού πραγματικά πατάς ή θα συνεχίσεις να δείχνεις μια χαρά χωρίς να είσαι, μέχρι να μην αντέχεις άλλο.

Ή αν θεωρείς ότι έχεις αφήσει τον εαυτό σου τελευταίο, κρύβοντας τις ανάγκες του πίσω από στοίβες πραγμάτων και συναισθημάτων…

...έχεις επιλογές! Ή θα αλλάξεις τον τρόπο που αντιμετωπίζεις εσένα ή θ’ αφήσεις να σε καταπιεί η αδιαφορία κι ο φόβος ότι αν δώσεις σημασία σε όσα και όσους θες, θα καταλήξεις με παρέα τη μοναξιά σου.

ΔΙΑΛΕΞΕ! 

Ναι, είναι δύσκολο. Αλλά πες μου ένα πράγμα που δεν είναι.

Ψάξε να βρεις πού είναι το πρόβλημα, ακόμα κι αν μοιάζει δύσκολο. Προσπάθησες και δεν κατάφερες τίποτα; Ψάξε καλά και κυρίως ειλικρινά.

Και αν με ρωτάς, καλό είναι να ξεκινήσεις από σένα. Ψάξε να βρεις πού κάνεις εσύ λάθος πρώτα, γιατί αυτό είναι στο χέρι σου να το διορθώσεις. Και διορθώνοντας αυτό, μπορεί να λυθούν κι άλλα στην πορεία.

Και ξέρεις γιατί;

Γιατί αν θες ν’ αλλάξεις τη συμπεριφορά των άλλων απέναντί σου, πρέπει πρώτα ν’ αλλάξεις τον εαυτό σου και τη δική σου συμπεριφορά.