ΠΟΣΟ ΖΥΓΙΖΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ;

Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να φεύγει, να βλέπει και να ζει. Είναι φτιαγμένος για να δοκιμάζει καινούρια πράγματα, να δοκιμάζει τις αντοχές του, να δοκιμάζει τα όριά του. Να δέχεται το καινούριο και να το κάνει δικό του αν του ταιριάζει. Να μπορεί να διώχνει το παλιό που δεν είναι πια ταιριαστό σ’ αυτόν χωρίς να κομπιάζει.

Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να φεύγει.

Να φεύγει μακριά απ’ τα συνηθισμένα, για να μπορεί να τα εκτιμάει.

Να φεύγει μόνος ή με παρέα.

Να φεύγει για να βρει τον εαυτό του ή για να βρει συντροφιά.

Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να βλέπει. 

Να βλέπει διαφορετικά πράγματα, για να μπορεί να εκτιμάει τα κεκτημένα του.

Να βλέπει τους διαφορετικούς ανθρώπους και τις συνήθειές τους και να μην κρίνει αρνητικά. Μόνο να παρατηρεί και να ρουφάει. Να ρουφάει σα σφουγγάρι τα χρώματα και τις εικόνες και την έκπληξη που του προκαλούν όλα αυτά.

Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να ζει.

Να ζει, να μην επιβιώνει απλά, για να δοκιμάζει τον εαυτό του, να του προσθέτει πράγματα, να τον κάνει καλύτερο.

Να ζει. Να μη σκέφτεται πάρα πολύ, αλλά να κάνει περισσότερο. Να μη λέει τι θα μπορούσε να είχε κάνει, αλλά ΝΑ κάνει. Να μη σκέφτεται τι θα μπορούσε να είχε κάνει, αλλά τι ΘΑ κάνει.

Γιατί το παρελθόν δε μπορεί ν’ αλλάξει. Το μέλλον όμως μπορεί.

Τι; Δεν έχεις διάθεση για να τα κάνεις αυτά; Ή τα χρήματα;

Σοβαρά τώρα;

Γιατί νομίζω ότι αν ψάξεις καλύτερα, θα δεις ότι το μόνο που σε σταματάει είναι ο φόβος απ’ το να τα κάνεις αυτά. Ο φόβος του αγνώστου, ο φόβος της αποτυχίας, ο φόβος ότι δε θα σου αρέσει κάτι και δε θα μπορείς να τ’ αλλάξεις, ο φόβος ότι θα είσαι μόνος ή μόνη, ο φόβος ότι δεν μπορείς να τα καταφέρεις, ο φόβος ότι θα χαθείς.

Εσύ τι λες; Αξίζει να τα θυσιάσεις αυτά για ένα φόβο; 

Προς τα πού γέρνει η δικιά σου η ζυγαριά;