ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΟΝΕΙΡΑ

Είδα μια ταινία πρόσφατα, της οποίας ούτε τον τίτλο δεν αξιώθηκα να συγκρατήσω. Το μόνο που μου έμεινε ήταν η εξής φράση:

 "Τ' όνειρο είναι δικό μας και θα βγούμε απ' αυτό όταν το θελήσουμε".

Ωραία λόγια! Γεμάτα ελπίδα κι αισιοδοξία! Αυτός ήταν κι ο λόγος που μου έμειναν και τριγυρίζουν στο μυαλό μου σαν ετήσια απογραφή ή υπόσχεση των παραμονών της Πρωτοχρονιάς.

Πότε είναι δικό μας το όνειρο;

Όταν το έχουμε επιλέξει συνειδητά θα πω, νομίζω. Τι εννοώ; Να, είναι κάποια όνειρα ας πούμε στα οποία μας έχουν βάλει άλλοι. Για την ακρίβεια μας βλέπουν μέσα στα δικά τους όνειρα. Οι γονείς μας θέλουν να μας δουν με πτυχία, επιτυχημένους, οικογενειάρχες κι όλα αυτά να γίνονται ενώ παραμένουμε μικρά παιδιά μαζί τους. Οι σχέσεις μας (κάθε είδους) θέλουν να μας δουν δίπλα τους, ενώ οι ίδιοι παραμένουν ανεξάρτητοι, ελεύθεροι να κάνουν ό,τι θέλουν, κάτι που δεν ισχύει και αντίστοιχα για μας σε πολλές περιπτώσεις σχέσεων. Τα αφεντικά μας θέλουν να μας δουν επιτυχημένους και να εξελισσόμαστε μεν, μέχρι εκεί που δεν απειλούνται τα συμφέροντά τους δε. Και πάει λέγοντας...

Και το θέμα είναι ότι μέσα σε τόσων τον ύπνο και τα όνειρα ξεχνάμε και το δικό μας ύπνο και τα δικά μας όνειρα. Σε μερικά σημεία συναντάμε και κάτι απ' τα όνειρά μας, αλλά σπάνια παίζουμε μόνο στα δικά μας.

Δεν είναι κακό, απλά μήπως θα 'πρεπε να γίνεται το αντίστροφο; Να μπαίνουμε στα όνειρά μας, δηλαδή, και όταν συναντάμε τυχαία τα όνειρα άλλων να κάνουμε ένα guest; Δεν είναι λίγο παράξενο το guest να το κάνουμε στη δική μας ζωή;

Καλή χρονιά να έχουμε! 

Και να μην ξεχνιόμαστε τόσο συχνά, γιατί η σχέση με μας είναι η πιο σημαντική!

Τα φιλιά και τις ευχές μου!