25.9.12

ΑΣ ΓΕΛΑΣΩ!

Ας γελάσω…

Ναι… ας γελάσω…

Ας γελάσω γι’ αυτά που ακούω· γι’ αυτά που βλέπω· για όσα νιώθω κι όσα δε νιώθω· για όσα θα ‘πρεπε να νιώθω· γι’ αυτά που θα ‘πρεπε να έχω· γι’ αυτά που θα ‘θελα να έχω· γι’ αυτά που θα ‘θελαν άλλοι να έχω ή να είμαι· για όσα θα ήθελα εγώ να είμαι· για όσα δε θα ‘πρεπε να έχω γίνει ή να έχω κάνει· για κάποια που τόλμησα να κάνω· για άλλα που δεν έκανα ποτέ· για όσα σκέφτομαι ή σκέφτηκα ή όσα δε σταματάω να σκέφτομαι· για όλα όσα με κάνουν να νιώθω· να νιώθω τη χαρά μου, τη λύπη μου, τη βαρεμάρα μου, τη ντροπή μου, την απογοήτευσή μου.

Ας γελάσω…

Ας γελάσω με όλα όσα μου προκαλούν γέλιο· με όλα όσα μου προκαλούν δάκρια· με όλα όσα μου προκαλούν θλίψη.

Αν γελάσω, μπορώ να κρατήσω ό,τι θέλω απ’ όλα αυτά και να ξορκίσω ό,τι θέλω απ’ όλα αυτά.
Αν γελάσω, μπορώ να καταλάβω αν το γέλιο μου έρχεται αυθόρμητα ή βεβιασμένα.
Αν γελάσω, μπορώ να καταλάβω αν είναι αληθινά.

Αν δε γελάσω, τότε θα κλάψω. Και νομίζω πως είναι καλύτερα να κλάψω όταν το αποφασίσω… νομίζω πως η κατάλληλη στιγμή, για να κλάψω, θα είναι λίγο πριν γελάσω ξανά… τότε θα αφήσω τα μάτια μου να τρέξουν για λίγο… Έτσι… γι’ αλλαγή!


Κάνε πως δεν το είδες…








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου