ΕΝΑ ΨΕΜΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Για δες… Ένα ψέμα! Μεγάλωσε η μύτη σου Πινόκιο!!

Μπορείς να πεις ένα ψέμα;

Μπορείς και να συνεχίσεις ένα ψέμα ή να ζήσεις μ’ ένα ψέμα;

Δεν είναι χρονοβόρο και δύσκολο; Δε σου φαίνεται κουραστικό;

Εμένα, το ψέμα μου φαίνεται κουραστικό, δύσκολο και χρονοβόρο. Δεν το συμπαθώ. Στην πραγματικότητα, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως δε μου αρέσει καθόλου. Όταν το πω, θα το μετανιώσω γιατί κάποιον θα έχω απογοητεύσει. Όταν μάθω πως μου το έχουν πει, θα απογοητευτώ. Κι είναι πολύ κενή η απογοήτευση. Είναι το χειρότερο συναίσθημα. Γιατί σ’ αφήνει άδειο μέσα σου, χωρίς να νιώθεις τίποτα, χωρίς να μπορείς να ξεσπάσεις τίποτα, αφού δε νιώθεις τίποτα. Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω, αγαπημένε μου Πινόκιο;  

Ούτε οι μισές αλήθειες μου αρέσουν ιδιαίτερα. Ναι… η μισή αλήθεια μπορεί και να μην είναι ψέμα. Αλλά, μήπως έτσι έχουμε αποφασίσει να λέμε; Μήπως ακόμη κι η μισή αλήθεια είναι ψέμα, αλλά τόσο καλά καλυμμένο, όσο πρέπει ώστε να ικανοποιεί επιφανειακά την ηθική, όπως την έχουμε στο νου μας; Γιατί, νομίζω πως και η μισή αλήθεια φέρνει απογοήτευση, όταν κάποια στιγμή ολοκληρωθεί. Όταν ενωθεί με τη μισή που δεν είπα ή δεν είπες ποτέ. Ναι, είμαι σίγουρη. Ακόμη κι αν θέλουμε να τη λέμε αλήθεια, μπορεί να φέρει κι αυτή κενή απογοήτευση και θλίψη.

Ζύγισε την αλήθεια σου και το ψέμα σου και τη μισή σου αλήθεια. Ζύγισε και τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου. Και σκέψου τι από αυτά μπορεί να αξίζει ή να αντέχει.

Σκέψου πρώτα αυτό και μετά, αν καταλήξεις κάπου, σκέψου αν εσύ μπορείς να συγχωρήσεις το ψέμα του και τη μισή του αλήθεια ή αν μπορείς να δεχτείς την αλήθεια του. Πιστεύεις πως  την αξίζεις;

Και ναι… δε σου φαίνεται μόνο… ΕΙΝΑΙ κιόλας τόσο δύσκολο όσο σου φαίνεται! Χμ… ίσως και λίγο παραπάνω…