«ΚΑΝΕΝΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙ ΠΑΙΖΕΙ;»

Αρχικά, θέλω να πω:

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!! ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΟΛΑ (ψυχική και σωματική)!!!

Κι επειδή η ψυχική υγεία της Ραπουνζέλ έχει αρχίσει να κλονίζεται λίγο τις τελευταίες μέρες, λέω να συνεχίσω με μια αναφορά, μπας και βγάλουμε καμιά άκρη. Είναι γενικό, το ξέρω, αλλά μπορώ να το κάνω λίγο πιο συγκεκριμένο, ρωτώντας το εξής:

Ποια είναι η ερώτηση must σε κάθε παρέα (κοριτσοπαρέα, γυναικοπαρέα, αντροπαρέα, mix and match, θειοξαδερφοσυγγενοπαρέα) που σέβεται τον εαυτό της και απαρτίζεται από ηλικίες από 15 μέχρι 55 ετών (οι εν λόγω ηλικίες αναφέρονται με μια επιφύλαξη);

«Κανένα γκομενάκι παίζει;»

Η Ραπουνζέλ έχω να πω, στο άκουσμα αυτής της ερώτησης, κοκκινίζει, πρασινίζει και αλλάζει άλλα δεκαέξι χρώματα, ενώ το μυαλό της φωνάζει με όλη του τη δύναμη «ΟΧΙ. ΟΧΙ. ΟΧΙ ΡΕ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ; Ε; Ε; Ε;». Βέβαια, στο τέλος χαμογελάει ευγενικά και λέει πάντα ότι δεν έτυχε ή ότι κάτι πήγε να γίνει, αλλά δεν προχώρησε, προσπαθώντας να αποφύγει το βλέμμα του συνομιλητή της που διψάει για λεπτομέρειες.

Η Χιονάτη πάλι, που έχει ξυπνήσει από την κατάρα του ύπνου (στην οποία έπεσε τρώγοντας το μήλο της κακιάς μητριάς της-βασίλισσας) με το φιλί της πραγματικής αγάπης, στο άκουσμα αυτής της ερώτησης, κοκκινίζει, πρασινίζει και αλλάζει άλλα δεκαέξι χρώματα, ενώ το μυαλό της φωνάζει με όλη του τη δύναμη «ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΩ. ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ; ΜΑΖΕΨΕ ΤΗΝ ΑΔΙΑΚΡΙΣΙΑ ΣΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΣΕ ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΩ ΚΙΟΛΑΣ!». Βέβαια, στο τέλος χαμογελάει κι αυτή ευγενικά και λέει ότι όλο και κάτι παίζει, αλλά δεν ξέρει πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, για να μη φτάσουν στα αυτιά της κακιάς μητριάς-βασίλισσας φήμες ότι είναι τρισευτυχισμένη, γιατί αυτό θα την προκαλέσει ξανά. 

Ας γίνω λίγο πιο σαφής τώρα…

Η ερώτηση παραμένει: «Κανένα γκομενάκι παίζει;»

Ποιος κάνει την ερώτηση;

1.              Κάποιος που πραγματικά ενδιαφέρεται να μάθει τα νέα σου και ξέρεις πολύ καλά ότι δεν πρόκειται να σε κρίνει από την απάντηση που θα δώσεις, γιατί είτε παίζει, είτε δεν παίζει, αν εσύ περνάς καλά, λίγο μετράει!

2.            Κάποιος που ναι μεν ενδιαφέρεται, αλλά, επειδή η αρνητική απάντηση που ενδεχομένως θα δώσεις, μπορεί να μοιάζει σαν πρόβλημα στα μάτια του, θα προσπαθήσει να βρει τη λύση για να σε βοηθήσει να βρεις πάσει θυσία ένα γκομενάκι να παίζει, γιατί μόνο έτσι θα είσαι καλά, κατά τη γνώμη του.

3.                  Κάποιος που δεν ενδιαφέρεται και τόσο, αλλά το βρίσκει πολύ κουλ να ξέρει όλα τα κουτσομπολιά της πόλης, γιατί έτσι μπορεί να είναι μέσα σε όλες τις παρέες ή έτσι νομίζει.

4.               Κάποιος που απλά έχει ένα γκομενάκι να παίζει και θέλει να το φωνάξει σε όλον τον κόσμο, αλλά έλα που εσύ τόση ώρα δε ρωτάς τίποτα, για να πιαστεί και να αρχίσει να λέει τα νέα του. Οπότε, στην ουσία, σε ρωτάει έτσι… για τα μάτια του κόσμου… και με το που πας να μιλήσεις λέει: «Καλά, καλά! Εγώ που λες γνώρισα… μπλα μπλα μπλα… και είναι πολύ ωραία και περνάμε τέλεια!!! Μακάρι να είχες κι εσύ μια τόσο τέλεια σχέση, να βγαίναμε τετράδααα!!!». (Εντάξει, το παραδέχομαι ότι μπορεί και να υπερβάλλω λίγο... Χμ… Μπορεί και όχι…)

Τι απαντάς στην ερώτηση;

Αν θες να μιλήσεις για το θέμα σου, άσχετα από το αν παίζει ή αν δεν παίζει κανένα γκομενάκι τελικά, λες όσα θες να πεις, με όσες λεπτομέρειες θες και όλα κομπλέ!

Αν δε θες να μιλήσεις, όμως, γι’ αυτό το θέμα; Τι γίνεται, τότε;

Προσπάθησε να χρησιμοποιήσεις τον πιο σωστό δρόμο, αρχικά, λέγοντας απλά «Δε θα ‘θελα να το συζητήσω, αν δε σε πειράζει».

Όχι; Κανένα αποτέλεσμα; Οκ! Τότε…

…στην περίπτωση που δεν παίζει γκομενάκι και δε θες να αρχίσει ξανά η γνωστή κουβέντα του τι κάνεις λάθος και γιατί δεν υπάρχει τίποτα και πώς έχουν γίνει έτσι οι άνθρωποι σήμερα, μπορείς να διαλέξεις κάτι από τα εξής:

·  Όχι, τίποτα. Εξάλλου, δε με νοιάζει αυτό το κομμάτι. Θα τελειώσω τη σχολή μου και θα πάω σε ένα μοναστήρι που έχω βρει.

·   Όχι. Δεν έχω την όρεξη να βάλω έναν ακόμα μπελά πάνω απ’ το κεφάλι μου. Προτιμώ να πάρω μερικές γάτες αργότερα, που χρειάζονται μόνο τάισμα.

·  Όχι. Συνέχεια μου την πέφτουνε, αλλά έχω ένα πλάνο στη ζωή μου. Να τακτοποιήσω τα οικονομικά μου μέχρι τα 28 μου και μετά να κάνω ένα παιδί με εξωσωματική ή να υιοθετήσω.

·   Όχι, μωρέ. Μου ετοιμάζει έτσι κι αλλιώς προξενιό η θεία Μαρίτσα, οπότε δε χρειάζεται να παιδεύομαι.

·  Μπα! Εξάλλου έχω λίγο… ιδιαίτερες προτιμήσεις, οπότε δεν είναι τόσο εύκολο. Τι εννοώ; Τις 50 αποχρώσεις του γκρι, τις έχεις διαβάσει;

·  Όχι. Οι γονείς μου με έχουν τάξει. Θα κάνω έναν πολύ πλούσιο γάμο σε έξι χρόνια και θα φύγω για Κουβέιτ, αλλά πρέπει να μην έχω κάνει τίποτα μέχρι τότε.

…στην περίπτωση που παίζει γκομενάκι και δε θες να το βγάλεις έκτακτο ανακοινωθέν, για οποιονδήποτε λόγο, μπορείς να διαλέξεις κάτι από τα εξής:

·  Μπααα. Τίποτα. (Αν και είναι ψέμα και το ξέρεις…)

· Όχι. Δεν είμαι σε φάση αυτή την περίοδο. (Κι αυτό είναι ψέμα και το ξέρεις… Επίσης, μπορεί να ακολουθήσουν άλλες ερωτήσεις και να είναι ακόμη χειρότερα τα πράγματα…)

·  Κάτι πάει να γίνει μωρέ, αλλά δεν είναι τίποτα σίγουρο ακόμα.

·  Όπως τα ξέρεις! (Δε διευκρινίζεις πώς τα ξέρει, άρα ψέμα δεν το λες…)

· Μεγάλη κουβέντα! Άσε τώρα, δεν έχουμε και πολύ χρόνο! (Αν δεν είναι επίμονος ο συνομιλητής, μπορεί και να πιάνει…)

·   Ναι, αλλά δεν τον/την ξέρεις μωρέ, οπότε τι να λέμε; (Κι ας τον/την ξέρει…)

·   Κάτι παίζει, αλλά έχουμε δώσει όρκο σιγής.

·  Ναι. Αλλά δεν μπορώ να δώσω λεπτομέρειες. Είναι μυστικός πράκτορας και η ζωή του καταγράφεται, οπότε δεν το διακινδυνεύω.

(Αυτά είναι μόνο μερικές προτάσεις…

Αν έχεις κάτι να προσθέσεις, be my guest,

που λένε κι οι φίλοι μας οι Άγγλοι!)

Και για να τελειώνουμε, θέλω να ρωτήσω ένα πράγμα μόνο…

…ξέρεις εσύ να μου πεις από πότε η “διεκδίκηση” (αυτή η πρωτότυπη και ωραία και ανεβαστική και παλιομοδίτικη και χαρακτηριστική πράξη θαυμασμού) άρχισε να χαρακτηρίζεται ως σημάδι επιλεκτικότητας και άρχισε να χάνει έδαφος απ’ το “πέσιμο” (αυτό το άδειο και φτηνό και γρήγορο και κοινό υποκατάστατο θαυμασμού); Από πότε άρχισε να ξεθωριάζει, μένοντας μόνο μέσα στις ασπρόμαυρες ταινίες; Κι αν κανείς θέλει να μείνει μέσα στις ίδιες ασπρόμαυρες ταινίες, απαγορεύεται, εν τέλει;