ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ…

Για να είμαι ειλικρινής, είμαι ανάμεσα σε όσους πιστεύουν πως πρόκειται για το τέλος μιας εποχής. Όμως, αν πράγματι ήταν σήμερα το τέλος του κόσμου; Τι θα ‘κανες τότε;

Αν το ήξερες…

…θα φρόντιζες να είσαι με τα αγαπημένα σου πρόσωπα!

…θα άκουγες την αγαπημένη σου μουσική!

…θα ήθελες να φας το αγαπημένο σου φαγητό!

…θα ξόδευες όλα σου τα χρήματα!

…θα προσπαθούσες να ευχαριστήσεις όσους είναι δίπλα σου και σε στηρίζουν!

…θα διασκέδαζες μέχρι να μην αντέχεις άλλο!

…θα έκανες πραγματικότητα ένα τρελό σου όνειρο ή θα εξέφραζες μια κρυφή σου επιθυμία!

…θα μιλούσες σε κάποιον ή κάποια που πολύ θα ήθελες τόσο καιρό να πεις δυο λογάκια, αλλά δεν τολμούσες!

…θα φρόντιζες να γελάς περισσότερο!

Αν δεν το ήξερες…

…θα ξυπνούσες νωρίς το πρωί, με το ζόρι.

…θα πήγαινες σκυθρωπός ή κατσουφιασμένη στη δουλειά σου, τη σχολή σου, εκεί που θα έπρεπε να είσαι βάσει ρουτίνας τέλος πάντων.

…θα έβλεπες πολύ κόσμο, κάποιους από τους οποίους θα ήθελες να δεις και κάποιους άλλους που πολύ θα ήθελες να τους ξαποστείλεις, αλλά δε θα τολμούσες ποτέ, για να μην κακοχαρακτηριστείς ή για να μην τους πληγώσεις.

…θα έτρωγες -αφήνοντας ίσως για λίγο την κούρασή σου στην άκρη- το μεσημεριανό σου, που μπορεί και να μην ήταν το αγαπημένο σου, αλλά πρέπει να λέμε κι ευχαριστώ που έχουμε φαγητό στο τραπέζι μας.

…θα έβγαινες για ένα καφέ με φίλους, λέγοντας βαρετές κουβέντες που ξεκινάνε από τα υλικά ή πιο ενδιαφέρουσες κουβέντες που ξεκινάνε από τα συναισθήματα. Αν πάλι δεν είχες όρεξη ή χρήματα, μπορεί και να ‘μενες στο σπίτι, βλέποντας τηλεόραση και χαζεύοντας στο ίντερνετ.

…θα έπεφτες για ύπνο. Με τη μοναξιά σου ή με την παρέα σου. Ή και με τις δύο μαζί.

Δε θα σου πω να ζεις την κάθε μέρα σα να είναι η τελευταία σου, γιατί διαφωνώ με τη φράση αυτή και το νόημα που μπορεί να πάρει. Εξάλλου, αν δεν υπήρχε ρουτίνα, τι θα ήταν αυτό που θα έκανε τη διαφορά στα σαββατοκύριακα, τις εκδρομές, τις αργίες, τις διακοπές;

Θα σου πω μόνο πως θα ήταν ωραίο να βάζεις πού και πού την τελευταία μέρα σου μέσα στην καθημερινότητα και τη ρουτίνα σου. Μπορεί να μην είναι πάντα εύκολο, αλλά προσπάθησε να μην κρατάς όλα όσα σου φέρνουν όμορφα συναισθήματα για τις στιγμές πριν το τέλος· όποιο κι αν είναι αυτό! Ξέρεις γιατί; Γιατί αν περιμένεις κάτι απρόοπτο που θα σου αλλάξει τη ζωή, πρέπει να συμπεριφέρεσαι ανάλογα· να κάνεις πράγματα που κανείς δε θα περίμενε από σένα να κάνεις.

Επίσης, θα σου πω πως είναι όντως πολύ δύσκολο να πρέπει να θυμάσαι να γελάς πια, αφού το γέλιο δύσκολα έρχεται αυθόρμητα. Αλλά, ξέρεις κάτι; Όταν γελάς δείχνεις πραγματικά ωραίος και στ’ αλήθεια όμορφη! Και ποιος δε θέλει να δείχνει ωραίος ή όμορφος στις μέρες μας;