18.7.12

ΕΣΤΩ e ΑΡΝΗΤΙΚΟ

Θυμάστε το ανέκδοτο με το μπιζέλι; Οκ! Έχω ένα καινούριο ανέκδοτο!

«Έστω e, αρνητικό».

Ναι αυτό ήταν… Και ναι, ούτε εγώ γέλασα… Και ξέρετε γιατί; Γιατί δεν ήξερα τι είναι το e! Και ρώτησα κι έμαθα, λοιπόν. Είναι μια μαθηματική σταθερά, που ισούται με 2,71828183 (εντάξει… εδώ googlαρα και λίγο…) και δεν μπορεί να είναι αρνητικός αριθμός. Πώς λέμε π = 3,14 (αυτό το θυμόμουν…); Ε… αυτό! Εκεί ήταν το αστείο, λοιπόν, αλλά πάλι δε γέλασα. Σκέφτηκα, όμως, κάτι άλλο.
Γιατί να μην μπορεί το e να είναι αρνητικός αριθμός, δηλαδή; Εύκολα γίνεται! Βάζεις ένα πλην μπροστά, το κάνεις -2,71828183 και… τσουπ! Να ένας αρνητικός αριθμός! Παράλληλα, βέβαια, συνεχίζει να είναι αριθμός. Κάποιοι άλλοι μας έμαθαν πως είναι μόνο θετικός αριθμός, όμως. Γιατί, λοιπόν, να μην μπορεί κάποιος να διαφωνήσει; Σωστά; Όχι, θα βιαστούν να πουν οι μαθηματικοί, αλλά ας κρατήσουν τη γνώμη τους για τον εαυτό τους! Δημοκρατικά πάντα!
Κάπως έτσι νομίζω γίνεται και με τις ιστορίες και τα παραμύθια. Μας έχουν πει τόσες ιστορίες και παραμύθια με ευτυχισμένο τέλος! Ίσως, τώρα που το σκέφτομαι, να μας έχουν πει μόνο ιστορίες και παραμύθια με ευτυχισμένο τέλος. Κάποιοι άλλοι τα έφτιαξαν έτσι και συνεχίζουν να μένουν έτσι. Ευτυχισμένα και χαρούμενα. Κι όμως, αν αλλάξουμε το τέλος και βάλουμε ένα άλλο; Τι γίνεται τότε; Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι αλλάζει όλη η ιστορία ή όλο το παραμύθι. Κι όμως… αν το σκεφτείς, δεν αλλάζει η ιστορία! Δεν αλλάζει κάτι στην πορεία προς το τέλος της! Αυτό που αλλάζει είναι μόνο το τέλος της! Και πάντα θα υπάρχουν χαρούμενες κι ευτυχισμένες στιγμές στην πορεία της ιστορίας που δεν μπορεί να τις αλλάξει ένα λυπημένο τέλος.

Μήπως, λοιπόν, μια ιστορία δεν εξαρτάται από το τέλος που θα έχει; Μήπως το τέλος της είναι απλά υποκειμενικό και δεν είναι απαραίτητο να επηρεάζει και την πλοκή της; Μήπως δεν μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε χαρούμενη ή λυπημένη κρίνοντας μόνο και μόνο από το τέλος της;


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου